Η εκδρομή της περιβαλλοντικής ομάδας του 1ου Γυμνασίου Σητείας στα Χανιά...μέσα από τα μάτια των παιδιών..

H ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

με τα μάτια των παιδιών

Ήμερα πρώτη (3/5/2018):

Σπήλαιο Μελιδονίου – Αργυρούπολη-Κολυμπάρι

Την Πέμπτη 3 Μαΐου ξεκινήσαμε από τη Σητεία για τον πρώτο προορισμό μας, το σπήλαιο του Μελιδονίου. Εκεί ξεκίνησε η ξενάγησή μας  από εκπαιδευμένο στη Σπηλαιολογία προσωπικό.

Εκεί ξεκίνησε η ξενάγησή μας  από εκπαιδευμένο στη Σπηλαιολογία προσωπικό. Έτσι κατά την διάρκεια της ξενάγησης μάθαμε ότι εκεί υπάρχει η μεγαλύτερη κολόνα (σ.σ. ενωμένος σταλακτίτης με σταλαγμίτη) σε διάμετρο στην Ευρώπη, μάθαμε για διαφορά είδη ζώων που κατοικούν στο σπήλαιο, όπως νυχτερίδες, βατράχια και άλλα πολλά, είδαμε διάφορα πετρώματα, τα οποία σχημάτιζαν διαφορά σχέδια, μερικά από τα οποία θύμιζαν πρόσωπα. Επίσης μάθαμε ότι το σπηλαίο έχει μεγάλη ιστορική σημασία, καθώς κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας κάποιοι Έλληνες επαναστάτες και γυναικόπαιδα είχαν βρει εκεί καταφύγιο, αλλά οι Τούρκοι τους εντόπισαν και τους πολιόρκησαν. Τελικά αποφάσισαν να βάλουν φωτιά στην είσοδο. Το οξυγόνο άρχισε να τελειώνει και οι άνθρωποι που ήταν κλεισμένοι μέσα αρχίζουν να πεθαίνουν .Ως φόρο τιμής οι σημερινοί κάτοικοι της περιοχής έφτιαξαν ένα μνημείο, για να τιμήσουν τους νεκρούς και γίνεται μνημόσυνο μέσα στο σπήλαιο μια φορά το χρόνο. Ως παιδί θεωρώ ότι πρέπει να επισκεφθεί κάποιος ένα σπήλαιο, καθώς είναι μια αξέχαστη εμπειρία.

Μάνος Παπαδάκης, Β3

Μετά την επίσκεψή μας στο σπήλαιο Μελιδονίου, κατευθυνθήκαμε στην Αργυρούπολη Ρεθύμνου μια περιοχή καταπράσινη και με πολλά νερά.

Εκεί περπατήσαμε στο φαράγγι ως ένα σημείο, γιατί δε μας έφτανε ο χρόνος μας λόγω του ότι μας είχε πιάσει όλους αλλεργία και σταματούσαμε συχνά. Δυστυχώς ο ‘ποταμός’ δεν είχε καθόλου νερό, διότι κι εκεί δεν έπεσαν πολλές βροχές όλο το χειμώνα. Ο πλάτανος, στον οποίο κάναμε πικ-νικ, βρίσκεται στο ρωμαϊκό νεκροταφείο της αρχαίας Λάππας (σ.σ. είδαμε πολλούς απ’ τους τάφους λαξευμένους στα βράχια) και κάτω από την εκκλησία των Πέντε Παρθένων, ενώ κάτω απ’ τα κλαδιά του έχει κτιστεί πηγή με πέντε βρύσες. 

Λόγω του μεγέθους του έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο της φύσης. Μάθαμε αργότερα για το όνομα της περιοχής ότι προέρχεται από μια σπηλιά, όπου υπάρχουν τα μνήματα των Αγίων Πέντε Παρθένων, που μαρτύρησαν το 205 μ.Χ.. Πάνω σε αυτούς τους τάφους χτίστηκε ένας μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός αφιερωμένος στις Πέντε Παρθένες, τον οποίο επισκεφτήκαμε και είδαμε και τις αγιογραφίες που απεικόνιζαν τις πέντε αγίες με τα μικρά τους ονόματα. 

Μαριλένα Δερμιτζάκη, Β1

Οικονομάκης Γιάννης, Β2

Αργά το απόγευμα φτάσαμε κουρασμένοι στους δημοτικούς ξενώνες στο Κολυμβάρι Χανίων, αφού είχαμε διασχίσει όλη σχεδόν τη Β. Κρήτη. Οι ξενώνες –αν και αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν, γιατί ήταν παλιοί κι όχι τόσο καθαροί- ήταν τελικά μια χαρά. Το πρωί τρώγαμε (όσοι ήθελαν) ένα πλούσιο πρωινό και το βράδυ καθόμασταν και παίζαμε διάφορα, καθώς δεν είχαμε και κανένα να ενοχλούμε. Ενώ  το απόγευμα ήμασταν ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε μέχρι το βράδυ, εμείς ψωνίζαμε παρά πολλά  πατατάκια και πίτσες και τρώγαμε εκεί. Εμείς οι μικρότεροι  είδαμε τους μεγάλους που έψησαν πίτσες και την επομένη μέρα ψήσαμε κι εμείς και κάναμε τον φούρνο χάλια. Οι μεγάλοι μάς έκαναν παρατηρήσεις γι’ αυτό κι επειδή κάναμε φασαρία. Εμείς αργούσαμε να κοιμηθούμε: επειδή θέλαμε να σπάσουμε πλάκα, χτυπούσαμε τις πόρτες των μεγάλων και μετά κλείναμε την πόρτα του δωματίου. Εμένα μου άρεσε πολύ. Στο τέλος παίξαμε και μαξιλαροπόλεμο. Από όλες τις εντυπώσεις  έμενα αυτά μου άρεσαν πιο πολύ και θα ήθελα να ξανάπαω εκεί.

Γιάννης Αγγελόπουλος, Α1

Ήμερα δεύτερη (4/5/2018)

Εργοστάσιο Ανακύκλωσης - Χανιά

Το ξύπνημα της δεύτερης ημέρας ήταν λίγο ανήσυχο, καθώς δεν είχαμε συνηθίσει τον χώρο στον ξενώνα. Αυτό  όμως δεν μας επηρέασε λόγω των αναπαυτικών κρεβατιών και του υπέροχου πρωινού που μας παρείχαν.  Η ημέρα μας άρχισε από την ΕΜΑΚ, το Εργοστάσιο Ανακύκλωσης Χανίων (σ.σ. κύριος προορισμός της εκδρομής μας, αφού το πρόγραμμά μας είχε ως θέμα την ανακύκλωση) μαθαίνοντας άπειρες πληροφορίες για τα σκουπίδια, για το πώς ανακυκλώνονται, τι μπορούμε να κάνουμε, για να βοηθήσουμε το περιβάλλον, που εμείς καταστρέφουμε. 

Η μυρωδιά –εννοείται- δεν ήταν και τόσο ευχάριστη, αλλά μας δώσανε μάσκες, για να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση. Μετά καθίσαμε να χαλαρώσουμε και μας προσέφεραν χυμό, για να ξεδιψάσουμε. Ήτανε πολύ φιλόξενοι και μπορούσαμε να κατανοήσουμε πολύ εύκολα αυτά που μας έλεγαν.

Αμέσως μετά πήγαμε να δούμε τον τάφο του Ελευθέριου Βενιζέλου και μας μάθανε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες οι μαθητές της Γ’ τάξης που είχανε κάνει σχετικό πρόγραμμα στο σχολείο.

 Αφότου είδαμε τους τάφους στο ύψωμα με την ωραία θέα στην πόλη, οι καθηγήτριές μας μάς έκαναν ξενάγηση στην παλιά πόλη των Χανίων -από το κέντρο του λιμανιού ως το φάρο- κι έχω να πω πως ήταν μαγευτικά. 

Αργότερα όταν είχαμε τελειώσει πια τον περίπατό μας, μας φάνηκε ωραία ιδέα να κάνουμε βόλτα με την άμαξα. Μετά είδαμε την υπόλοιπη πόλη και πήγαμε για φαγητό και για να αγοράσουμε διάφορα πράγματα που χρειαζόμασταν και δεν υπήρχαν στην πόλη μας .

Το βραδάκι όταν όλοι είχαμε τελειώσει με όλ’ αυτά αρχίσαμε σιγά-σιγά να πηγαίνουμε προς το Κολυμπάρι και τον ξενώνα.

Φρέσκου Ηλιάνα, Β3

Βιτσεντζάκη Μαριέλα, Β1    

Παρασκευή 5/5/18

Τρίτη μέρα εκδρομής στο Θέρισο

και στο Βοτανικό Πάρκο

Μετά από μια κουραστική ημέρα, σειρά είχε ακόμα μία, γεμάτη με νέες γνώσεις και …..πολύ πράσινο. Η εκδρομή ξεκίνησε από το Θέρισο, ένα όμορφο γραφικό χωριό με μεγάλη ιστορία συνδεδεμένη με σπουδαία πρόσωπα. Η Κρητική Επανάσταση του 1905, γεγονός που στιγμάτισε την ιστορία του τόπου μας, άρχισε εκεί με πρωταγωνιστή το σπουδαίο πολιτικό, Ελευθέριο Βενιζέλο. Κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας στο χωριό επισκεφτήκαμε το σπίτι-στρατηγείο του (σ.σ. μόνο απέξω, δυστυχώς ήταν κλειστό την ώρα εκείνη) και το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης.

Το εικονογραφικό υλικό, οι φωτογραφίες σπουδαίων και μη αγωνιστών και  ο εξοπλισμός των πολεμιστών αποτελούσαν το περιεχόμενο του δεύτερου μουσείου και το έκαναν ελκυστικό προς τα παιδιά. 

Βεβαίως εκδρομή χωρίς παιδική αφέλεια και παιχνίδι δεν γίνεται, κάτι που επιβεβαίωσαν πολλά από τα αγόρια μας, που έδειξαν τον ενθουσιασμό τους μόλις είδαν τα άρματα με τα πολυβόλα του πολέμου, που στόλιζαν την είσοδο του κτιρίου. Εννοείται πως η βλάστηση ήταν ένα έντονο στοιχείο που κυριαρχούσε στο πανέμορφο ορεινό χωριό. 

  Έπειτα, αφού αφήσαμε το Θέρισσο, μπήκαμε στο λεωφορείο και φτάσαμε στον επόμενο προορισμό, που μας ενθουσίασε περισσότερο, το Βοτανικό Πάρκο Κρήτης. Ένα μέρος, όπου μετά από μια πυρκαγιά το 2003, αποτελούσε ερείπιο, ώσπου τέσσερα αδέρφια πήραν τη πρωτοβουλία να αξιοποιήσουν το γόνιμο έδαφος και να το αλλάξουν ριζικά φυτεύοντας από βότανα έως τροπικά φυτά.

Το πλήθος των γνωστών και σπάνιων φυτών και δέντρων συν την παρουσία κάποιων ζώων και μια γραφική τεχνητή λιμνούλα κέντρισαν το ενδιαφέρον των παιδιών.  Παρά την προειδοποίηση του υπεύθυνου, πως η κούραση θα χτυπούσε κόκκινο τη συγκεκριμένη ώρα, η διαδρομή ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη, βιωματική και καθόλου κουραστική. Ο συνδυασμός χλωρίδας και πανίδας και η ποικιλία τους μας κράτησε προσηλωμένους έως και τον τελευταίο προορισμό, τον οποίο αποτελούσε η λίμνη και τα ζώα,  τα οποία δεν ήταν τόσο περιορισμένα και εσώκλειστα -κάτι που μας άρεσε ιδιαίτερα, καθώς σίγουρα έτσι νιώθουν στο φυσικό τους περιβάλλον.

Τόσο η περιήγηση όσο και η επιστροφή κράτησαν αρκετή ώρα, χωρίς να μας κουράσει παρά το κατηφορικό και στη συνέχεια απότομα ανηφορικό και ανώμαλο έδαφος. Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το πόσο μας εξέπληξε το γεγονός πως οι ιδιοκτήτες ξεκίνησαν από το τίποτα και έφτασαν στην αναδημιουργία ενός μαγευτικού τοπίου και το στόλισαν μέχρι και με  διακοσμητικά αντικείμενα διαφόρων χρήσεων παλιάς εποχής σχετικά με τα δέντρα και τα φυτά, στα οποία ήταν κοντά. 

Ύστερα, μπήκαμε στο λεωφορείο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι με νέες γνώσεις, αξέχαστες εμπειρίες αναμνήσεις και …γεύσεις!

Μαρία Λελάκη, Γ2

Μαρία Φωτεινάκη, Γ3

Αριστείδης Ριζωνάκης, Β3