Η Ζάκυνθος είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα νησιά του Ιονίου πελάγους που φιλοξενεί πολλούς τουρίστες κάθε χρόνο. Είναι από τα ωραιότερα νησιά με τα γνωστότερα αξιοθέατα, μουσεία και αγάλματα. Την πρώτη μέρα μας στην Ζάκυνθο, επισκεφτήκαμε το κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο χωριό Λιθακιά. Εκεί, γνωρίσαμε και τους <<Ξεναγούς>> μας, τον κ. Τάκη και τον κ. Δημήτρη, οι υπεύθυνοι του περιβαλλοντικού κέντρου. Ήταν πάρα πολύ καλοί και ευγενικοί μαζί μας! Το πρώτο θέμα που συζητήσαμε ήταν οι σεισμοί.
Το νησί της Ζακύνθου, φημίζεται δυστυχώς για τους συνεχείς και μεγάλους σε Ρίχτερ σεισμούς. Μας έδωσαν οδηγίες που πρέπει να ακολουθούμε από την στιγμή του σεισμού και μετά! Μας έμαθαν πως η εμβρυακή στάση, μετά από έρευνες, θεωρείται η πιο ασφαλής! Κατόπιν, οι κύριοι άρχισαν να χτυπούν την πόρτα και το παράθυρο, φωνάζοντας <<Σεισμός! Γίνεται σεισμός!!>> Έτσι, όλοι πέσαμε στην εμβρυακή στάση! Έπειτα ακολουθήσαμε τις οδηγίες που μας δόθηκαν δηλαδή αφού χωριστούμε σε ομάδες, να αποχωρίσουμε από το κτήριο, να κατέβουμε τις σκάλες και τέλος να βρεθούμε στο σημείο συνάντησης(την πλατιά του χωριού).
Την επόμενη μέρα στην Ζάκυνθο, επισκεφτήκαμε την πλατεία της πόλης. Η πλατεία με το τεράστιο πλακόστρωτο και την όμορφη θέα περιβάλλεται από πολύ σημαντικά κτήρια τα οποία και επισκεφτήκαμε.Το βυζαντινό μουσείο ήταν ένα από αυτά. Εκεί φυλάσσονται όλα τα έργα τέχνης της πόλης. Ακόμα επισκεφτήκαμε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου που είναι ένα από τα κτίσματα που σώθηκαν από τον μεγάλο σεισμό και ένα τα πιο παλιά κτίρια της πλατείας. Στην πλατεία δεσπόζει το άγαλμα του ποιητή Διονύσιου Σολωμού μια πολύ σημαντική προσωπικότητα, εκεί οφείλεται και η ονομασία της πλατείας. Επίσης, άξιο λόγου είναι το ορειχάλκινο άγαλμα της Ελευθερίας στην πλατεία του Σολωμού, έργο του γλύπτη Γεωργίου Καστριώτη. Το άγαλμα αυτό εκφράζει τη γλυκιά αθωότητα της γυμνής αυτής γυναίκας, η οποία σηκώνει τα χέρια της ψηλά κρατώντας ένα πανέμορφο στεφάνι με λουλούδια κοιτώντας με πίστη για ελευθερία τον απέραντο ουρανό.. Πρόκειται για μια εικόνα η οποία κλέβει την παράσταση.
Στη συνέχεια πήγαμε στο τεχνητό δάσος της πόλης. Το συγκεκριμένο δάσος δημιουργήθηκε για να αναπληρωθούν διάφορες ζημιές που έγιναν στην πυρκαγιά το 2007. Το δάσος βρίσκεται κοντά στην πόλη της Ζακύνθου όποτε είναι εύκολο να το επισκεφτεί κανείς. Ακόμα έχουν φυτευτεί αρκετά διαφορετικά δέντρα και υπάρχουν παρά πολλά είδη ζώων που ζουν εκεί. Το δάσος είναι γνωστό καθώς στο τέλος του βρίσκεται η υπέροχη παραλία του Λαγανά στην οποία πηγαίνουν οι χελώνες καρέτα καρέτα την περίοδο της ωοτοκίας τους.
Η παραλία αυτή είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στην προστασία και αναπαραγωγή των χελωνών καρέτα-καρέτα. Οι υπεύθυνοι του Κ.Π.Ε μας μίλησαν για τον τρόπο με τον οποίο οι χελώνες έρχονται στην παραλία και αφήνουν τα αυγά τους και μας εξήγησαν γιατί δεν πρέπει να τις ενοχλούμε.
Γενικά μάθαμε πολλά καινούργια πράγματα για τις χελώνες όπως το γεγονός πως επιστρέφουν πάντα στην παραλία που γεννήθηκαν. Οι ειδικοί μας φέρθηκαν με πολύ φιλόξενο τρόπο και μας ξενάγησαν σε ένα μεγάλο κομμάτι της παραλίας.
Το απόγευμα επισκεφτήκαμε το κάστρο του Μπόχαλη και είδαμε την Ζάκυνθο από ψηλά .
Το ταξίδι μας στη Ζάκυνθο ήταν υπέροχο. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία για όλους μας!!!
(Το κείμενο βασίστηκε στις περιγραφές των συμμετεχόντων μαθητών-μαθητριών )