Στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας ατόμων με αναπηρία κλήθηκαν η ψυχολόγος κα Αντωνίου Αντωνία και η κοινωνική λειτουργός κα Πασχάλη Χρύσα του ΕΕΕΕΚ Σητείας, να μιλήσουν στο σχολείο μας. Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στις τάξεις των μαθητών, με στόχο τη γνωριμία των παιδιών με τις μορφές αναπηρίας, την κατανόηση των περιορισμών κάθε μορφής και την ευαισθητοποίησή τους για τα άτομα που είτε γεννήθηκαν με μία μορφή αναπηρίας, είτε η αναπηρία προέκυψε κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Η ομιλία ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αφορούσε την παρουσίαση ενός αρχείου, μέσω Power Point στο διαδραστικό πίνακα των αιθουσών. Επιδιώχθηκε ο διάλογος με τα παιδιά και όχι απλή παρουσίαση, όπου μέσω της συζήτησης έγινε κατανοητή η έννοια της αναπηρίας, ποιες μορφές περιλαμβάνει και τι προβλήματα αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά. Τα παιδιά έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζοντας τις απόψεις τους για το τι θα ήθελε ένα άτομο με οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας από τους οικείους του, από το σχολείο ή τον εργοδότη του και τι από την κοινωνία.
Το δεύτερο μέρος της συνάντησης αφορούσε σε ένα παιχνίδι με κάρτες. Στις κάρτες απεικονίζονταν παγκοσμίου φήμης άτομα, κυρίως αθλητές, ηθοποιοί και τραγουδιστές. Τα παιδιά κλήθηκαν να χωρίσουν ποιοι διάσημοι θεωρούν πως έχουν αναπηρία και ποιοι δεν έχουν και αυτό που τους εντυπωσίασε ήταν πως τελικά όλα τα άτομα στις κάρτες έχουν μια μορφή αναπηρίας. Αυτό το παιχνίδι είχε ως στόχο να συνειδητοποιήσουν πως ακόμα και ο αγαπημένος τους ποδοσφαιριστής π.χ ο Μέσι, ο οποίος έχει διαγνωστεί με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, δεν τον εμπόδισε να γίνει με πολύ κόπο και αφοσίωση, από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του αιώνα.
Συμπερασματικά, υπήρξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τα παιδιά και πραγματοποιήθηκε έντονη αλληλεπίδραση, τόσο μεταξύ τους, όσο και μεταξύ της ψυχολόγου και της κοινωνικής λειτουργού. Θεωρούμε πως αυτή η συνάντηση λειτούργησε ευεργετικά προς τα παιδιά, ώστε να κατανοήσουν πως η αναπηρία δεν είναι ένα γεγονός που μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό των ατόμων, αντίθετα η θέληση μπορεί να «νικήσει» τα πάντα, προσαρμοζόμενοι εμείς στις δικές τους ανάγκες.